- Στενήμαχος
- I
Ελληνική ονομασία της βουλγάρικης πόλης Ασένοβγκραντ. Στα τέλη του 11ου αι., η Σ. ήταν ένα ανοχύρωτο χωριό. Αργότερα, στην εποχή των Αγγέλων και των Παλαιολόγων, έγινε πρωτεύουσα της βυζαντινής επαρχίας της Ροδόπης. Πάνω από την πόλη υπήρχε ισχυρό φρούριο, που πιθανότατα χτίστηκε από τον Ιουστινιανό. Στα χρόνια του Αλέξιου Κομνηνού το φρούριο αυτό ονομάστηκε Πετριτσός. Στις αρχές του 14ου αι. η Σ. παραχωρήθηκε μαζί με τη Φιλιππούπολη και οχτώ άλλες οχυρές πόλεις στον τσάρο των Βουλγάρων Αλέξανδρο. Το 1363 κυριεύτηκε από τους Τούρκους και πέρασε ξανά στην κυριαρχία των Βουλγάρων το 1878, όταν απελευθερώθηκε από τον ρωσικό στρατό. Την ίδια εποχή κυριαρχούσε και άκμαζε στην πόλη αυτή το ελληνικό στοιχείο. Μετά τη συνθήκη του Νεϊγύ, και την ανταλλαγή των πληθυσμών που αυτή πρόβλεπε, έχασε τον ελληνικό χαρακτήρα της. Οι ελληνικής καταγωγής κάτοικοί της εγκαταστάθηκαν κοντά στη Δράμα και έχτισαν τη Νέα Στενήμαχο.Η Σ. γραφόταν και Στενίμαχος.IIΠεδινός οικισμός (806 κάτ., υψόμ. 140 μ.), στην επαρχία Νάουσας του νομού Ημαθίας. Βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της Νάουσας. Είναι έδρα της ομώνυμης κοινότητας (12 τ. χλμ., 806 κάτ.).
Dictionary of Greek. 2013.